Οι τούρκοι εισέβαλα στην Κρήτη γύρω στο 1645 και μέχρι το 1669 είχαν καταλάβει το νησί παρ όλες τις σφοδρές μάχες και την μεγάλη αντίσταση που συνάντησαν. Λίγα χρόνια μετά την κατάκτηση του νησιού όπως αναφέρεται σε σχετικό πίνακα το χωριό Βαβέλοι (σήμερα Νέα Πραισός) ήταν εντεταλμένο για την φρούρηση των Πύργων Πετρέ (Πετρά ) και Πενίκ (ίσως Πέπονα) που σημαίνει πως στους Βαβελιανούς ραγιάδες (χριστιανούς φόρου υποτελείς) εμπιστεύτηκαν οι κατακτητές δυο από τους σημαντικότερους και με τεράστια στρατηγική σημασία Πύργους, άρα είχαν από νωρίς αποκτήσει την εμπιστοσύνη των Τούρκων και για αυτό ο κατά την παράδοση πλήρης εξισλαμισμός τους αργότερα δεν εκπλήσσει. Σύμφωνα με την παράδοση λοιπόν κάποια στιγμή οι κάτοικοι μη αντέχοντας την καταπίεση εξισλαμίστηκαν ομαδικά. Το 1821 τους βλέπουμε σαν μια φοβερή στρατιωτική μηχανή γενιτσάρων που ήταν ο φόβος και ο τρόμος της επαρχίας.
Με το ξέσπασμα της επανάστασης του 1821 στην Ηπειρωτική Ελλάδα και στην Κρήτη άναψε η επαναστατική φλόγα. Η εκδίκηση των Τούρκων υπήρξε φοβερή με μεγάλες σφαγές . Ο τοπάρχης της περιοχής μας Αγάς Αφεντακάκης που η έδρα του ήταν στους Τουρτούλους (σήμερα Άγιο Γεώργιο) πήρε την απόφαση να εξοντώσει τους Χριστιανούς της Επαρχίας Σητείας και διαμήνυσε στους άντρες των γύρω χωριών να έλθουν το ταχύτερο για να τους διαβάσει τα Σουλτανικά φιρμάνια. Παρουσιάστηκαν ανύποπτοι περί τους 300 Χριστιανούς τους οποίους έβαλε στην οικία του. Συγχρόνως ήρθαν φανατικοί εξωμότες Οθωμανοί ιδίως από τους Βαβέλους που τους ανακοίνωσε τον σκοπό. Αυτούς τους μπουρμάδες μεταχειρίστηκε σαν δήμιους που βγάζοντας έξω τους κατάπληκτους Χριστιανούς που αδυνατούσαν σαν άοπλοι να προβάλουν αντίσταση, τους κατέσφαξαν. Αυτό έγινε τις 26 Ιουνίου του 1821. Μετά την σφαγή οι Βαβελιανοί έσπευσαν στα Αχλάδια όπου ο Σεϊδάρ Αγάς τους χρησιμοποίησε για την σφαγή των εκεί Χριστιανών. Αυτοί μετά έσπευσαν στην Μονή Τοπλού όπου έφτασαν κατά την νύχτα της 26ης προς την 27ην Ιουνίου βρήκαν τους μοναχούς να κοιμούνται και τους κατέσφαξαν. Το ίδιο έκαναν και στα μετόχια της Μονής σφάζοντας και καταστρέφοντας.
Μετά από αυτό έσπευσαν σε βοήθεια του Γενίτσαρου Λαγού ο οποίος όμως είχε εξοντώσει στις Χοχλακιές τους συγκεντρωμένους Χριστιανούς από τη Ζάκρο και από άλλα χωριά. (Ε. Αγγελάκη Σητειακά τ.Β τεύχ. Α)
Δηλαδή οι εξωμότες Τούρκοι των Βαβέλων υπήρξαν το 1821 οι κυριότεροι σφαγείς των Χριστιανών των γύρω χωριών.
Μερικές δεκαετίες αργότερα με την επανάσταση του 1897 οι απόγονοί τους εγκατέλειψαν την Κρήτη για την Μικρά Ασία όπου μαζί με τους άλλους τουρκοκρητικούς έκαναν την ζωή των Ελλήνων μαρτυρική μέχρι που με τις ορδές του Κεμάλ Ατατούρκ ερήμωσαν την Μικρά Ασία. Δυστυχώς οι λεγόμενοι τουρκοκρητικοί ήταν όπως σχεδόν η πλειοψηφία των αποκαλούμενων Τούρκων απόγονοι εξισλαμισμένων πρώην ελλήνων.
Στους Βαβέλους μετά την εκδίωξη των τούρκων ήρθαν και εγκαταστάθηκαν χριστιανοί από τον γειτονικό Κανένε και τα γύρω χωριά και μετά ενάμιση αιώνα (1756- 1897) επανέφεραν τη χριστιανική πίστη στην περιοχή
Πηγη Η Κιβωτός της Πραισού – Ερρίκος Σκουλούδης