Είτε πρόκειται για έμβια όντα είτε για άψυχα αντικείμενα, για ρηξικέλευθες ιδέες, καινοτόμες επιχειρήσεις, έργα τέχνης, επιστημονικές ανακαλύψεις, συναισθήματα, φόβους, επιθυμίες, ταξίδια ή αθλητικές επιδόσεις υπάρχει ένα κρίσιμο σημείο δημιουργίας – αποτέλεσμα εργώδους προσπάθειας ή αυθόρμητης εμφάνισης – όπου το ελάχιστο οργανώνεται σε ουσιώδες. Η γέννηση ως σύλληψη, γεγονός, προέλευση και τρόπος σχηματισμού.
Πότε αρχίζει λοιπόν κάτι; Κάτω από ποιες προϋποθέσεις και συνθήκες; Ποιες είναι αυτές ακριβώς οι δυνάμεις που καθορίζουν το μετασχηματισμό και ποια τα κίνητρα που τον κατευθύνουν; Καθοδηγείται η γέννηση πάντα από κάποια ορατή ή αόρατη ανάγκη; Υπάρχει χώρος για το τυχαίο ή το περιττό; Εμπεριέχονται στη δημιουργία οι σπόροι της βλάβης ή της ωφέλειας; Μπορεί να γεννηθεί οτιδήποτε χωρίς να θυσιαστεί κάτι άλλο; Πόσο κοντά βρίσκεται το τέλος στην αρχή και σε ποιο βαθμό το ξεκίνημα περιέχει τον τερματισμό; Επιθυμία μας είναι να ανοίξουμε μια συζήτηση γύρω από αυτά τα θέματα που ακόμη και αν δεν είναι δυνατό να οδηγήσει σε τελικές απαντήσεις, ίσως φωτίσει, έστω και λίγο, πολλά από αυτά που συγκροτούν την πραγματικότητά μας. Βέβαια το πιο επείγον και κοινότοπο ερώτημα – ή μήπως ερωτηματικό; – παραμένουμε πάντοτε εμείς οι ίδιοι, οι άνθρωποι και ο ρόλος μας, η ακούσια ή εκούσια επιρροή μας αλλά και ο τρόπος που επηρεαζόμαστε και βέβαια το αιώνιο και πάντα άλυτο μυστήριο της ύπαρξής μας.
