Σε νέα δημοπρασία του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ζάκρου κατακυρώθηκαν 60 τόνοι στην τιμή των 8,326 €/κιλό συν ΦΠΑ. Πρόκειται για εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο όχι απλά 0,34° οξύτητας αλλά από τα σπάνιας ποιότητας που παράγει το ακραίο ανατολικό όριο της επαρχίας Σητείας, από τα καλύτερα στην Ελλάδα σύμφωνα και με μια αξιολόγηση που μου είχε εκμυστηρευτεί ο εκλιπών χημικός της ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΗΣ, Χρήστος Πετράκης. Ίσως γιατί εκεί το μικροκλίμα το συνθέτουν τέσσερα πελάγη που σμίγουν, το Κρητικό, το Αιγαίο, το Καρπάθιο, το Λιβυκό.

Επίσης να σημειώσουμε ότι όπως και τα περισσότερα ελαιόλαδα της επαρχίας, έχουν πιστοποιητικό ΠΟΠ Σητείας.

Τι σηματοδοτεί αυτή η δημοπρασία; Πολλά και τίποτα. Δηλαδή:

– Ότι πράγματι, πλέουμε Σε αχαρτογράφητα νερά όπως στο olivenews.gr και στο Ελιά & Ελαιόλαδο γράφουμε από τον Δεκέμβριο 2022   και σταθερά επαναλαμβάνουμε με κάθε ευκαιρία, ενώ  δεν έχει  η άνοδος των τιμών «ταβάνι», φέτος τουλάχιστον.

– Όσο, λοιπόν, υπάρχουν ακόμη ελαιόλαδα στις δεξαμενές -και υπάρχουν- οι τιμές μπορεί -και είναι πολύ πιθανόν- να ανεβαίνουν με αγοραπωλησίες 1-2 βυτίων, μόνο που αυτά δεν συνιστούν “αγορά προϊόντος” με την κυριολεξία των λέξεων. Να θυμίσω πως όταν η αγορά ήταν στο 7,50 € έγραψα ότι αν κάποιος ζητήσει 100 βυτία προσφέροντας 8,0€ δεν θα τα βρεί, όπως συνέβη μετά από δυο μέρες στα Παπαδιάνικα, που με το ζόρι συγκεντρώθηκε ένα (1) βυτίο. Προηγουμένως το 7,36 της Σκοπής αρχικά σήκωσε κύματα ενθουσιασμού στη συνέχεια όμως πολλοί παραγωγοί έκαναν πίσω και ίσα-ίσα μαζεύτηκαν 2 βυτία. Αλλά και αύριο, τα 8,95, το ρεκόρ του Μάικ Πάουελ ή ακόμη και τα 9€ δεν θα συγκέντρωναν παρά λίγα βυτία γιατί ο πληθωρισμός της απληστίας θα γύρευε ακόμη παραπάνω, μέχρι τουλάχιστο να αδειάσουν οι δεξαμενές από ελαιόλαδα έχοντας μείνει μόνο κατακάθια και μούργες.

– Αυτές οι δημοπρασίες είναι “δίκοπο μαχαίρι”. Από τη μία (μπορεί να) δίνουν μια υψηλότερη τιμή λίγων σεντ στους παραγωγούς, από την άλλη (μπορεί να) αποτελούν ευκαιρίες σπέκουλας μεγάλων εμπόρων που έχουν συγκεντρώσει αποθέματα αγορασμένα σε παλαιότερες χαμηλότερες τιμές  (βλέπε Παρατηρητήριο Τιμών Ελαιολάδου (14/07/2023) και τώρα με 1-2 βυτία ανατιμούν τα αποθέματά τους (Προσοχή, ΔΕΝ αναφέρομαι σε τυποποιητές ούτε σε μικρούς μεσίτες). Από αυτή την άποψη, και παρά τις όποιες καλές προθέσεις ενημέρωσης, όσοι δημοσιογράφοι και αγροτικά ΜΜΕ υπερτονίζουν και στέκονται μόνο στα νούμερα των μεμονωμένων βυτίων προσφέρουν κακές υπηρεσίες στο προϊόν, στους παραγωγούς, στους σωστούς εμπόρους, στους τυποποιητές.

– Το 8,326 της Ζάκρου απέχει μόλις 0,054 από το ρεκόρ του Μίλτου Τεντόγλου για το οποίο είχα γράψει σοβαρο-χαριτολογώντας Τεντόγλου ελαιόλαδο, σημειώσατε 8,38; στις 11/7.

Επίσης, μια και τόφερε η κουβέντα να διευκρινίσουμε ότι:

Η Ιταλία ΔΕΝ ανεβαίνει τον τελευταίο καιρό και έχουν σταθεροποιηθεί στο 8,20 – 8,50 τα ελαιόλαδα της Andria και του Bitondo, λίγο πιο κάτω η Puglia και φυσικά στα γνωστά ύψη οι ειδικές περιπτώσεις των ΠΟΠ/ΠΓΕ Τα ιταλικά αποθέματα ελαιολάδων κατεβαίνουν με αργό ρυθμό και οι τιμές σταθεροποιήθηκαν

Επίσης, η άνοδος πολύ πιθανό να έχει συνέχεια -κάνε με μάγο να σε κάνω πλούσιο- αλλά αυτό ΔΕΝ θα οφείλεται σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες και σε σφοδρό καύσωνα που πλήττει Ισπανία και Ιταλία, με θερμοκρασίες κοντά στους 50 βαθμούς, που για την Ισπανία είναι συνηθισμένες όπως και για την Ιταλία τα τελευταία χρόνια. Αντιθέτως θα οφείλεται στους λόγους που επί μήνες αναλύουμε σεβόμενοι τους αναγνώστες /αναγνώστριές μας και το δημοσιογραφικό επάγγελμα.

Ας κλείσουμε με κάτι που ειδησεογραφικά έχει την αξία του. Το ελαιόλαδο της Ζάκρου κατακυρώθηκε σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες σε μεσίτη του Ηρακλείου για λογαριασμό της οικογενειακής τυποποιητικής και εξαγωγικής επιχείρησης Γυφτέα στην Μεσσηνία (ΑΓΡΟΒΙΜ), η οποία, να σημειωθεί, πως κι άλλες φορές έχει ανεβάσει τον πήχυ των τιμών προκειμένου να εξασφαλίσει υψηλής ποιότητας ελαιόλαδα, π.χ. στη Λακωνία, όμως πρώτη φορά κατέβηκε στην Κρήτη.

(φωτό, ευγενική παραχώρηση του Αντρέα Σμαραγδή)