Το σημαντικότερο και ισχυρότερο “όπλο στη φαρέτρα” της Σητείας για την μάχη που θα δώσει για τον ΒΟΑΚ είναι η ίδια η κοινωνία.
Η Σητειακή κοινωνία θα πρέπει να είναι αυτή που θα μπει μπροστά και θα καθοδηγήσει τη Δημοτική Αρχή και την Επιτροπή Αγώνα Διεκδίκησης για τον ΒΟΑΚ με στόχο την διεκδίκηση ίσων ευκαιριών και προνομίων με την υπόλοιπη Κρήτη.
Η Παρασκευή 9 Μαΐου, είναι η ημέρα που ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα βρεθεί στην Κρήτη για να υπογράψει και επισήμως τη σύμβαση για το νέο Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης
Η Παρασκευή 9 Μαΐου θα μπορούσε να μην σημαίνει τίποτα για τη Σητεία αφού έτσι και αλλιώς βρίσκεται εκτός σχεδιασμού, στο σημαντικότερο αυτό αναπτυξιακό έργο της Κρήτης.
Όμως όχι.
Αυτός ο παραγκωνισμός της θα πρέπει να είναι ακριβώς ο λόγος που η Παρασκευή 9 Μαΐου θα αποτελέσει μια ημέρα ορόσημο για τη Σητεία.
Η ημέρα που θα ορθώσει το ανάστημα της και θα πει, ως εδώ. Θα πρέπει να είναι η ημέρα που η Σητειακή κοινωνία θα ζητήσει τον λόγο από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, κοιτάζοντας τον κατάματα. Θα πρέπει να είναι μια ημέρα αργίας και μαζικής κινητοποίησης για την τοπική κοινωνία.
Η Σητεία θα πρέπει να βρεθεί εκεί από όπου την εξαίρεσαν, χωρίς μια επαρκή δικαιολογία.
Μεγάλοι, μικροί, εργαζόμενοι, επαγγελματίες, σχολεία, υπηρεσίες, θα πρέπει να μπουν μπροστά, γιατί η δύναμη τους μετράει περισσότερο από την διαμαρτυρία του Δημάρχου ή του Δημοτικού Συμβουλίου.
Γιατί ο Πρωθυπουργός θα πρέπει να κοιτάξει στα μάτια τον μικρό μαθητή και να του δώσει μια απλή και κατανοητή απάντηση στο γιατί τον καταδικάζει στην απομόνωση.
Γιατί τον αναγκάζει να βάζει σε κίνδυνο τη ζωή του για να πάει μια σχολική εκδρομή στην Κνωσό.
Να δώσει μια ικανοποιητική απάντηση στους συγγενείς του ανθρώπου που μετέφερε το ασθενοφόρο από τη Ζάκρο και δεν πρόλαβε ποτέ να φτάσει.
Να δώσει μια ικανοποιητική απάντηση στους επαγγελματίες του τουρισμού που τα πρακτορεία βγάζουν εκτός το δρομολόγιο για Σητεία στις ημερήσιες τουριστικές εκδρομές για να μην ταλαιπωρήσουν τους πελάτες τους.
Η Παρασκευή 9 Μαΐου 2025 θα πρέπει να καταγραφεί ως η ημέρα που δώσαμε ως κοινωνία, ίσως την πιο σημαντική μάχη για τον τόπο μας. Για τα παιδιά μας.
Μια ημερομηνία που θα μας κάνει να νοιώθουμε υπερήφανοι που ήμασταν εκεί.