Μια εβδομάδα μετά το μεγαλειώδες γεγονός του καλοκαιριού, της συναυλίας του Πλάθιντο Ντομίνγκο στη Μονή Τοπλού, και ο απόηχος δεν λέει να κοπάσει.
Εκατοντάδες διθυραμβικά άρθρα και πηχυαίοι τίτλοι στα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά δίκτυα εντός και εκτός Ελλάδας με την Σητεία να πρωταγωνιστεί.
Χιλιάδες τα χτυπήματα στους μηχανισμούς αναζητήσεις του διαδικτύου για την “κουκίδα της Κρήτης” που μέχρι πριν λίγο καιρό δεν γνώριζε κανείς την ύπαρξη της.
Η Σητεία ξαφνικά πρωταγωνίστρια.
Τυχαίο;
Και δεν είναι η μοναδική καλή στιγμή για αυτόν τον τόπο. Είναι μόνο ένα κομμάτι στο πάζλ των διαδοχικών και πολύ καλά σχεδιασμένων σημαντικών κινήσεων που έφεραν την Σητεία στο προσκήνιο.
Αυτό που έπρεπε να είχε συμβεί εδώ και δεκαετίες βλέπουμε να γίνεται τώρα βάση συγκεκριμένου σχεδίου το οποίο στοχεύει στην αναγνωρισιμότητα και βέβαια την ανάπτυξη της περιοχής.
Φαίνεται να έχουν μπει στην άκρη παλιές πρακτικές, προσωπικές φιλοδοξίες και ατομικά συμφέροντα και είναι πλέον σε πρώτο πλάνο μόνο το συμφέρον αυτού του ευλογημένου τόπου που μέχρι και πριν από λίγο καιρό τον είχαν όλοι ξεγραμμένο. Ακόμα και κάποιοι τοπικοί παράγοντες υποστήριζαν “εντάξει μωρέ, καλά είμαστε όπως είμαστε τι παραπάνω θέλουμε” και το χειρότερο είναι ότι προσπαθούσαν να μας κάνουν να το πιστέψουμε.
Η εξωστρέφεια που με μεθοδικότητα επιδιώκεται είναι αυτή που ταξίδεψε την Σητεία έως την άλλη άκρη του πλανήτη βάζοντας την να παίζει συμβολικό και ουσιαστικό ρόλο σε κινήσεις με ξεχωριστή εθνική και διεθνή σημασία. Είναι αυτή που με τον διεθνή διαγωνισμό ελαιολάδου επισφράγισε τη φήμη της ως η “Πόλη του Ελαιολάδου”. Είναι αυτή που φιγουράρει για τη μοναδικότητα της σε δεκάδες πρωτοσέλιδα και πολυσέλιδα αφιερώματα στα πιο μεγάλα έντυπα και ηλεκτρονικά δίκτυα εσωτερικού και εξωτερικού. Είναι αυτή που για πρώτη φορά την συνέδεσε με τα πιο σύγχρονα μέσα δια αέρος και θαλάσσης με την υπόλοιπη Ελλάδα. Είναι αυτή που κατέκτησε την εκτίμηση και το ενδιαφέρον μεγάλων οικονομικών παραγόντων σε “μια προσπάθεια προβολής και ανάδειξης της ανέγγιχτης ομορφιάς και του πολιτισμού της ”όπως χαρακτηριστικά, κατεπανάληψη ειπώθηκε με αφορμή την συναυλία του Πλάθιντο Ντομίνγκο.
Και κοντά σε όλα αυτά βλέπουμε να αναπτερώνεται και το ηθικό της τοπικής κοινωνίας και των συλλογικοτήτων της και να “γεννιούνται” εξαιρετικά πράγματα, όπως το 1ο Φεστιβάλ Μουσικής, Πολιτισμού και Τεχνών στο Χαμέζι, προς την κατεύθυνση ανάδειξης του τόπου τους.
Αδιαπραγμάτευτη συνθήκη να μην παρεκκλίνουμε χιλιοστό από αυτήν την πορεία η οποία είναι η μόνη που θα μας οδηγήσει στο επιθυμητό. Μια συνθήκη που θα δώσει τη δυνατότητα στα παιδιά μας, αν το επιθυμούν, να μείνουν στον τόπο τους.
Αδιαπραγμάτευτη συνθήκη να μην επιστρέψουμε στην μιζέρια και τις παλιές ξεπερασμένες πρακτικές και νοοτροπίες που μας είχαν συνηθίσει.
Αυτός ο δρόμος είναι μονόδρομος για τη Σητεία. Με κάποιες δεκαετίες καθυστέρηση όμως επιτέλους έχει ανοίξει. Η Σητεία θα συνεχίσει να πρωταγωνιστεί γιατί μπορεί να χάθηκε πολύτιμος χρόνος όμως δεν χάθηκε η επιθυμία μας για κάτι καλύτερο.
Σητεία, αυτή είναι η στιγμή σου και αυτό κάνεις δεν μπορεί να το αλλάξει.